Het afgelopen anderhalf jaar hebben we heel wat meegemaakt. Vooral veel artsen die op hun gebied niks konden vinden en me dan doodleuk naar huis stuurden.... de machteloosheid die ik af en toe gevoeld heb!

Op deze pagina zal ik misschien geregeld wat aanpassingen doen; als me weer iets te binnen schiet wat het vermelden waard is.

Het begon allemaal met het gevoel dat mijn rug "te kort" werd. Maarja, zittend werk, niet de sportiefste van het gezin en ook geen 18 meer, ik sloeg er niet zoveel acht op. Stug volhouden met sokken aantrekken of veters strikken!

Op 7 april 2011 ging ik voor het eerst naar de huisarts; toen had ik ook een dikke rode plek op mijn linkerduim. Het zou overbelasting kunnen zijn. Ook over die te korte rug gehad en verdere klachten van stramme stijfheid; dan toch maar een verwijzing naar een reumatoloog.

Het was een mevrouw in het Amphia ziekenhuis in Breda, ze deed wat testjes (ik moest voorover buigen met gestrekte armen, de grond proberen te raken en dat werd opgemeten) en bloedtesten (want elke arts wil bloed zien!) en een week later mocht ik terug komen. Ik moest maar paracetamol pakken en een goed bed kopen. Jaja, zo kan ik ook reumatoloog worden!

Een second opinion gevraagd. Daardoor kwam ik terecht bij een vrij jonge mijnheer in het Elisabethziekenhuis in Tilburg. Dat was wel een toffe vent en ik heb nog steeds het gevoel dat ik met hem een heel end gekomen zou zijn maarja, hij ging naar Deventer verhuizen. Omdat reumatologen schijnbaar niet voor het oprapen liggen moest ik nogal lang wachten op bericht bij welke arts ik dan terecht zou komen. Inmiddels is het maart 2012 en heb ik gruwelijk veel pijn in mijn bovenrug/schouders. Fysiotherapie geprobeerd maar na een keer of 5 in goed overleg besloten te stoppen omdat ik eerder achteruit ging dan vooruit! Ook in overleg met de therapeut een afspraak met de huisarts gemaakt omdat ik toch wel een hele rare dubbele plooi in mijn rechteroksel had. wat volgde was een mammografie, echo van de rechterborst. Niks bijzonders te zien gelukkig. Omdat ik toen toch in het ziekenhuis was meteen maar langs de poli reumatologie gegaan en gevraagd om een afspraak omdat ik zo'n klachten had.

Kwam ik terecht bij een oudere reumatoloog. Die liet ook nog röntgenfoto's maken van nek, schouders en rug. En natuurlijk ook bloed prikken! Over de uitslag zou hij me bellen. Dat telefoontje is om nooit te vergeten! 2 uur later dan de afgesproken tijd belde hij (zonder verontschuldiging) om te zeggen dat ik teveel witte bloedlichaampjes en bloedplaatjes in mijn bloed had maar dat hij geen idee had wat hij daar nou mee moest..... Op de foto's was niet veel bijzonders te zien. En het gesprek werd afgesloten met de meest wonderbaarlijke uitsmijter; "Het is dat we met een onderbezetting zitten anders keek ik nog wel een keer naar u." 

Om even terug te komen op de bloedlichaampjes en -plaatjes; voor de artsen in het AMC was dat juist na het eerste rondje bloed prikken een aanleiding om te zeggen; hier is iets aan de hand, daar moeten we verder onderzoek naar doen!

Wordt vervolgd!